باسمه تعالی پاسدار شهید جهانگیر کفیلی مشهور به ابوالفضل فرزند حاج محمد باقر در سال ۱۳۳۰ در شهرضا در خانواده ای متدین مستضعف پایبند به مکتب اسلام و ولایت و شهید پرور به دنیا آمد تحصیلات خود را تا پایان دوره ابتدایی ادامه داد و از آن پس برای هزینه خود و کمک هزینه پدر به شغل درب و پنجره سازی روی آورد شهید جهانگیر سومین شهید خانواده بود پدر شهید مردی متدین و صبور با داشتن سه شهید هیچ گاه لب به شکایت باز نکرد و خدا را شاکر بود که توانسته است سه امانت خدا را به صاحبش رد کند مادر شهید از سادات محترم از ذریه رسول الله (ص) بود هنگامی که خبر شهادت فرزندانش را می شنید منزل را چراغانی و جشن می گرفت و صبر و تحمل را از عمه اش حضرت زینب (س) به او به ارث رسیده بود شهید کفیلی هیچ وقت به فکر مادیات و دنیاطلبی نبود و درآمد خود را بین فقرا و مستمندان تقسیم می کرد مخصوصاً در دوران اعتصابات و جنگ تحمیلی که طبقه مستمند در تنگنا بودند به کمک آن ها می شتافت و تا آنجا که در توان داشت حاجات آن ها را برآورده می کرد قبل از انقلاب خود و برادرانش از پیشگامان تشکیل تظاهرات و راهپیمایی ها بودند و مخصوصاً نسبت به حضرت امام (ره) مطیع و منقاد و انجام اوامر او را واجب الاطاعه می دانست با شروع جنگ تحمیلی با گذراندن با موفقیت دوره آموزش نظامی هفت مرتبه به جبهه ها اعزام و در بسیاری از عملیات شرکت می کرد و با آمدن به مرخصی تا اینکه می فهمید عملیات در پیش است خود را به جبهه ها می رسانید دو مرتبه مجروح و با کمترین بهبودی بیمارستان را ترک می کرد و می گفت باید تخت بیمارستان در اختیار مجروح دیگری قرار گیرد. در یکی از مرخصی ها با اصرار زیاد مادرش به زیارت حضرت زینب و حضرت رقیه (س) موفق شد و با داشتن همسر و سه فرزند بودن در جبهه ها بر ماندن در خانه ترجیح می داد. شهید کفیلی در پایین آمدن مجسمه طاغوت در روز تاسوعای ۵۷ اولین کسی بود که با شجاعت قدم برداشت و چند مرتبه با ساواکی ها درگیری داشت. با شجاعت و شهامتی که در جبهه های جنگ از خود نشان می داد همرزمانش اسم ابوالفضل را برای او انتخاب کردند به مادر و پدر و همسرش توصیه می کرد که امام را فراموش نکنید و به فقرا برسید و فرزندان مرا اسلامی تربیت کنند و در مرگ من گریه نکنید که موجب شادی دشمن می شود بالاخره در تاریخ ۱۳۶۲/۱/۲۷ ابوالفضل جبهه ها به دست دژخیمان بعثی شربت شهادت نوشید پیکر پاکش را به شهرضا حمل و پس از تشییع باشکوهی در کنار دیگر برادرانش در گلستان شهدای شهرضا به خاک سپردند.