شهید مثيم (سعید ) حاجگداعلی فرزند حاج حیدر علی در تاریخ ۱۳۴۶/۵/۶ در یک خانواده ساده و بی آلایش متدین پا به عرضه وجود گذاشت پس از چند ماه به مریضی سختی مبتلا می‌شود بطوریکه پدر و مادر از بهبودیش مایوس می گردند ولی با توسل به سیدالشهداء ابا عبدالله الحسین (ع ) ونذر و نیاز به درگاه باری‌تعالی بهبود می یابد از این نظر پدر از آن زمان تاکنون شب عاشورا در چهل مجلس از مجالس عزاداری سالار شهیدان حضور مییابد و شمع روشن میکند. از این نظر شهید عاشق امام حسین (ع) بود و در مجالس عزاداری با فعالیت و جدیت شرکت میکند. تحصیلات خود را تا پایان دوره راهنمایی ادامه میدهد. در اوج انقلاب در تظاهرات و راه‌پیمایی‌ها که علیه رژیم طاغوت برپا میشد شرکت می کرد و در تظاهرات بخش‌ها و روستاها نیز حضور می یافت در مدرسه راهنمایی شهید بهشتی از بنیانگذاران انجمن اسلامی دانش آموزان بود در جلسات قرائت قرآن و دعا و مراسم مذهبى شركت و كتب نهج البلاغه رساله حضرت امام سخنان چهارده معصوم داستان راستان – کتابهای شهید محراب آيت‌الله دستغیب و کتابهای شهید آیت اله مطهری مطالعه و از آنها یادداشت و در دفتری تهیه میکرد. شهید مثیم در سال ۱۳۶۱ تصمیم به شرکت در جبهه های می‌گیرد ولی بعلت کمی سن موفق نمیشود لذا به بسیج اصفهان مراجعه تا شاید بتواند از آنجا اعزام گردد ولی قبول نمیشود. مجددا به شهرضا مراجعه و در پایگاه مقاومت بسیج به فعالیت مشغول و هر آن مترصد و ناراحت است که کی بشود به جبهه اعزام گردد در این موقع دایی او عازم میشود،او را نیز به همراه داییش به جبهه می‌فرستند تا بلکه وضع جبهه را ببیند و وحشتی بر او مستولی شود و دست از خواسته خود بردارد اما این شیفته راه امام حسین (ع) و عاشق بی قرار جبهه ها نه تنها تمایلش کم نمیشود بلکه علاقه او دو چندان می‌شود. پس از گذراندن دوره آموزش نظامی عازم جبهه میشود و سه مرتبه به مرخصی میاید و در یکی از مرخصی ها بزیارت امام رضا (ع) موفق میشود و در آخرین اعزام با پدر و مادر اقوام خداحافظی میکند و در تاریخ ۶۲/۱۲/۷ به درجه رفیع شهادت نائل میگردد. جسد مطهرش را به شهرضا حمل و پس از تشییع در گلستان شهدای شهرضا به خاک میسپارند.