بسم الله الرحمن الرحيم سلام بر محمد و آل محمد خدایا در دشتی در نزدیکی کربلای حسین جائی که کربلای ایران وصل به کربلای حسین شده در دره‌های خشک بی آب جائی که خود شاهدی که هر دفعه از ته دل آهی می‌کشم و می‌گویم یا حسین چون در این بیابان خشک یادم را به کربلای حسین انداخته، خدایا جائی در حال نوشتن وصیت نامه‌ام هستم که هر لحظه مرگ را احساس می‌کنم اما با مشاهده هر لحظه لرزه بر اندام ضعیف و ناتوانم می‌افتد که اگر کشته شدم اما با اخلاص از این دنیا نرفتم در آخرت حضور پیغمبر چه بگویم خدایا از تو عاجزانه می‌خواهم که مرا پاک کنی از هر عیب و گناهی و مرا با چهره و قلبی سفید شده نور ایمان به پیغمبرت معرفی گردانی. خدایا برای اینکه همیشه به یاد تو باشم و تو هم از گناهان من بگذری اکثر شب‌ها را برای امام زمان به دعا می‌نشینیم امیداوریم که همه اینها را از ما قبول کرده باشی. خدایا به خاطر نام اعظمت و قرآنت که همیشه در قلب‌ها حفظ باشد سعی کردم که تا آنجائی که توانستم از آیه عزیز قرآن کریمت که می‌گوید :«برای مقابله با دشمن آنچه در توان دارید آماده سازید.» یا آنجا که می‌گویی :«ای کسانی که ایمان آورده‌اید برگیرید سلاح را دسته دسته یا همه با هم پاسداری کرده‌اید.» و به فرمانده امام عزیزم دریک دست قرآن و در دست دیگرم سلاح گرفتم و امیدوارم که یعنی آگاهانه و با شجاعت از اسلام عزیز دفاع کنم و تا خوب مرا پاک نکرده‌ای و از دست من راضی نشده‌ای این سلاح و قرآن از دست من به زمین نیندازی. خدایا تو را شاکرم که لیاقت آمدن به جبهه حق علیه باطل را یعنی کربلای ایران را نصیب من کردی هم امیدوارم که رفته به کربلای حسین را نصیب مسلمین پیرو و ولایت فقیه و من گنهکار کنی. خدایا قلبم با تو و دستم به سوی تو دراز است که مرا هدایت کنی و مرا از لغزشگاه‌های شیطانی نجات دهی و به من آن ایمان و آگاهی، صبر و استقامت، شجاعت و شهامت عطا کنی که مردانه و حسین‌وار در راه تو و برای تو حرکت کنم. خدایا خود می‌دانی که مرا نه احساسات به اینجا آورده و نه کسی مرا به اجبار روانه جبهه کرده بلکه بنا به مسئولیتی که بر دوش من بود و ایمانی که به تو داشتم پا به جبهه‌ی کربلای ایران گذاشتم و امیدوارم که تو از گناهان من بگذری و مرا جزء سربازان امام زمان به حساب آوری. آمدم که به قدر توان خود هل من ناصر ینصرنی امام حسین، سرور آزادگان و استاد شهادت و الگوی چگونه زیستن و چگونه مردن را لبیک گویم تا اگر بر لشکر کفر پیروز شدیم برای مسلمین پیرو ولایت افتخار باشد و اگر شهید شدم در آخرت حضور پیغمبر (ص) حسین (ع) و دیگر ائمه شهدای صدر اسلام تا زمان حال رو سیاه نباشم. پدر و مادر عزیزم از شما می‌خواهم که مرا با لباس خونینم در مزار شهدای شاهرضا به خاک بسپارید. به یکی از برادران سپاه بگویید جلوی تابوت من یکدست قرآن و دست دیگر سلاح بگیرد تا دشمن و آنهایی که از صبح تا شام برای مادیات کار می‌کنند بدانند و ببینند که ما با دو چیز که در دست داشتیم بجنگ رفتیم. آخرین پیامم به شما پدر و مادر این است که در سنگر خودتان از اسلام و مسلمین خوب پاسداری کنید و امام عزیز این ولایت فقیه را پشتیبان باشید و او را خوب بشناسید چون هر کس ولایت را نشناسد و یاری نکند در آخرت بوی بهشت به مشامش نخواهد خورد.