پاسدار شهید ذبیح الله ابراهیمی فرزند حاج مهدی در تاریخ 05/04/1343 در روستای هونجان در خانواده متدین مکتبی و شهیدپرور و پیرو مکتب ولایت و امامت متولد شد شهید تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم ریاضی فیزیک ادامه داد شهید ابراهیمی جوانی متدین و انقلابی بود در کلیه تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت و یکی از برنامه ریزان تظاهرات بود و در پخش اعلامیه های امام و آگاهی دادن به روستائیان از هیچ کوششی فروگذار نمی کرد با پیروزی انقلاب عضو بسیج پایگاه هونجان شد و شب ها برای پاسداری و نگهبانی در پایگاه بسیج به سر می برد با شروع جنگ تحمیلی رفتن به جبهه را یکی از واجبات می دانست چون امام (ره) دستور داده بودند که جبهه ها را خالی نگذارید با دیدن دوره آموزش نظامی راهی جبهه شد و در نبرد با دشمن مشغول گردید و در تاریخ 30/09/1361 در منطقه عین خوش در عملیات محرم به درجه رفیع شهادت نائل آمد پیکر پاک شهید را به هونجان حمل و طی مراسم مخصوص به وسیله مردم حزب الله تشییع و در گلستان شهدای هونجان در جوار دیگر همرزمانش به خاک سپرده شد روحش شاد و یادش گرامی باد.
وصیت نامه
من المومنین رجال صدقوا ما عاهدالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر
سپاس خدایی را که به من توفیق عطا فرمود تا پای در این راه نهم و به کمک او به رستگاری برسم سلام بر حضرت ولی عصر و نائب بر حقش امام خمینی این تقوای مجسم و تبلور عینی مکتب و درود بر گلگون کفنانی که عاشقانه پر کشیده و به محبوب و یا عشق خویش پیوستند چرا که من این راه را انتخاب کردم آن هم انتخابی همه جانبه از طرف خویش و خدا و فرهنگی است که حرکت مکتب اصالت و محتوی می دهد و درود خدا بر شما ای رزمندگان ای سنگر نشینان وادی عشق و به شما ای امت شهید پرور که به رهبری این بزرگ مرد ندا و امداد گر و خط سرخ حسینید پس از خود رستگان شکر نعمت این رهبری را با اجرای اوامر و فرامینش که نشأت گرفته از سرچشمه های اصیل اسلامی است به جا آورید وحدت خویش را بیش از پیش حفظ کنید که راهی دور و دراز در پیش است و وقت به زانو درآوردن صهیونیسم و امپریالیزم جهانی است حتی لانکون فتنه با خواندن قرآن و نهج البلاغه و شرکت در مجالس دعا به خدای خویش بیشتر نزدیکی جویید دعا برای ظهور حضرت حجت و بقای عمر شریف امام تا انقلاب مهدی را در رأس تمام ادعیه خویش قرار دهید تزکیه و تهذیب نفس را فراموش نکنید تا به تجهیز و تکمیل خداگونه برسید که محور تمام موفقیت ها و سعادت ها هست مبادا امام بزرگوارمان احساس تنهایی کند که اگر چنین شود خون شهدا را به هدر داده اید اما برادر و خواهرم شهادت برای سالکان ادای مسئولیتی است اما ایفای رسالت بعد از شهادت خود مسؤلیتی است بس فراتر و سترگ و تو در راهی پر فراز و نشیب با کوله باری سنگین و حوادثی سهمگین علی گونه بایستی مقاوت کنی و هرلحظه گامی فراتر نه که خداوند با رهروان طریقت خویش است و شما ای پدر و مادرم می دانم که در شهادت من متأثر نمی شوید چرا که می دانید خداوند امانتی نزد شما داشت و حالا چه سعادتی والاتر از اینکه آن را به نیکوترین وجهی تقدیم او می کند امیدوارم مورد لطف و بخشایش خویش قرار دهید که لیاقت آن همه خوبی شما را نداشتم و بعد از شهادتم چند جلسه دعای توسل و کمیل برپا کنید و از خداوند طلب مغفرت برای گناهانم بنمایید و از تمام دوستان و اقوام خواستارم که اگر خطا یا اذیت و آزاری از من دیدند مرا عفو کنند و همواره پیرو ولایت فقیه و پشتیبان روحانیت مبارز و ارگان های انقلابی باشند.