باسمه تعالی پاسدار شهید علی کریمی فرزند عبدل در سال ۱۳۴۹ در نورآباد ممسنی در زیر چادرهای عشایری مستضعف به دنيا آمد تحصیلات خود را تا پایان دوره ابتدایی در مدارس سیار عشایری به پایان رسانید از کودکی از نعمت داشتن پدر محروم بود و با مشکلات و سختی های فراوان مادر مهربانش با دست های پینه بسته و زحمت زیاد شهید و برادر خواهر کوچکش را بزرگ کرد و در خمینی آباد شهرضا در خانه ای محقر زندگی بسیار ساده ای را گذرانید و از ابتدای زندگی برای امرار معاش خود و مادرش مشغول به کار شد اما از لحاظ تدین و مذهبی بسیار قوی و علاوه بر انجام فرایض مذهبی در مجالس قرائت قرآن و دعا ها و نماز جمعه و جماعت شرکت فعال داشت در پایگاه مقاومت بسیج از نیروی فعال پایگاه بود چندین مرتبه متوالی به جبهه های غرب و جنوب اعزام گردید و هر وقت مرخصی می آمد در سپاه پاسداران شهرضا مشغول کارهای تبلیغاتی و غیره می شد زیرا عضو ثابت سپاه بود بارها مادرش به او می گفت کمتر به جبهه ها برود ولی در جواب مادرش می گفت به گفته امام امروز روز درنگ نیست و درنگ امروز فردای خفت باری در پی خواهد داشت و دشمن در صدد نابودی ماست. و به طوری که از وصیت نامه و نامه هایی که برای خانواده و اقوام در اعزام های مختلف بر می آید او عاشق امام بود و سفارش پیروی از دستورات امام و دعا برای امام می کند تا اینکه در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۲۲ در عملیات کربلای پنج بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به خیل شهدا پیوست پیکر پاکش را پس از و تشییع در گلستان شهدای شهرضا به خاک سپردند.