پاسدار شهید علی برز قرخلو در سال ۱۳۰۶ در میان ایلات و عشایر جنوب ایل قشقایی به دنیا آمد. در آن زمان که
شرایط دشوار کوچ ایل و تسلط عوامل طبیعی بر زندگی عشایری امکان هر گونه کسب علم و دانش را از هر فرد عشیرهای سلب میکرد نامبرده با مشقات فراوان و با کمک مادر دلسوز پیش چندین معلم مکتب خانهای خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را در سنین کودکی آموخت و پس از چند مهاجرت در روستای هونجان به کسب علوم ابتدایی و دینی پرداخت. شهید قرخلو بر اثر علاقه و عشقی که به امام حسین (ع) داشت در ایام سوگواری مردم را جمع میکرد و مراسم عزاداری برپا میکرد.
شهید درمیان ایل قشقایی از معدود افرادی بود که میتوانست هدایت و ارشاد قوم خویش را برعهده گیرد. در ایام جوانی تیراندازی و اسب سواری را به طور کامل فرا گرفت و در ساختن قطعات کوچک اسلحههای شکاری و کندهکاری روی چوب مهارت داشت اما این امور هیچگاه او را از قرائت قرآن که با صوت جلی میخواند به فراموشی نسپرد و همیشه قرآن کوچکش همراهش بود. شهید به شهادت تمام کسانی که آن را میشناختند پناهگاهی برای حل اختلافات بود به همین سبب از راههای دور برای حکمیت و حل اختلاف به او روی میآوردند و کلبه محقرش منزلگاه خستگان راه، و کلام دلنشین و رفتار خوش او مورد قبول همه بود. شهید تمام عمر را تا آنجا که در توان داشت با ظالمین و ستمگران زمان خود مبارزه و از حقوق برادران مظلوم دفاع میکرد و در سال ۱۳۴۱ که ظلم شاه به توده متسضعف به اوج خود رسید و گرسنگی و فقر به عشایر غلبه نمود و اکثر دامداران مهاجر از شدت ظلم و ستم روستانشین شدند، شهید علی برز در روستای اسلام آباد وردشت ساکن و به زراعت و باغداری مشغول بود.
شهید علاقه زیادی به نبرد با مهاجمان که قسمتهایی از کشور را اشغال نموده بودند داشت و به جبهههای حق علیه باطل شتافت و در ۱۳۶۰/۱۱/۱۵ به درجه رفیع شهادت نائل آمد و همسر و فرزندان شهید در خمینی آباد شهرضا سکونت دارند.