بسم الله الرحمن الرحيم . ان الصلوتی و نسکی و مماتی الله رب العالمین . همانا نماز من پرستش من و زندگی من و مرگ من برای خداوند عالمیان است. با سلام و درود برهبر کبیر انقلاب و با سلام بر تمامی شهدای راه حق از هابیل تا علی (ع) تا امامان (ع) و از امامان (ع) تا شهدای همرزمم آنگاه که قلم بدست میگیرم و در اندیشه نوشتن وصیت نامه بر می آیم در خود آنچنان شهامتی را نمی بیابم که از زبان شهید بگویم. آنگه که بیاد یارانم در سنگرها می افتم زمانیکه سرب مذاب و گلوله های آتشین آنها را فرا گرفته است خود را کوچکتر از قطره از روح پر عظمت آنها می یابم و آنگاه که بیاد رفقای شیهدم می افتم خود را بسیار حقیر احساس میکنم بطوریکه در میان افکار و اعمال تکامل یافته شهیدان خود را محو و نامحسوس و اعمالم را در مسیر ضدارزشها می یابم با تمامی این احوال چند کلامی را به برادران و خانواده عزیزم بعنوان آخرین کلام عرض مینمایم اولا پدر و مادر در سوگ من هرگز غم و اندوهی بخود راه ندهید که این هدف دشمن است و من همانطور که خداوند بشارت داده مرده نخواهم بود بلکه زنده و در نزد خدا منتعم ثانیا شاید خون من باعث بیداری کسانی شود که به عبادت بی عمل به احکام اسلام دلخوش کرده اند همانطور که خداوند میفرماید فضل الله المجاهدين على القاعدين اجرا عظیما ، مجاهدان را به مومنان خانه نشین به پاداش بزرگ برتری می بخشد . ثالثا خون من در راه هدفی بزرگ ریخته شده من نیز سخن امام حسین را تکرار میکنم که اگر اسلام با مرگ من جاودان خواهد ماند پس ای شمشیرها مرا دریابید ان الحياه عقیده و جهاد دوستان این را بدانند که من با تمام آگاهی و اعتقاد کامل و آزادانه این راه را برگزیدم زیرا که شهادت مرگی نیست که بر انسان تحمیل شده باشد بلکه انسان با آزادی و اختیار کامل آن را می پذیرد . شهادت دعوتی است به همه نسلها در همه عصرها که اگر میتوانی بمیران و اگر نمی توانی بمیر دیگر حرفی ندارم بجز اینکه امام را دعا کنید