پاسدار شهید مفقود الاثر علیرضا ایزدیان در سال ۱۳۴۷ در اسفرجان در خانواده متدین و مذهبی دنیا آمد پس از طی دوره ابتدایی و راهنمایی در دبیرستان مشغول تحصیل شد.
جوانی متدین و پایبند و معتقد به مبانی مذهبی بود و فرایض دینی را قبل از رسیدن سن تکلیف انجام میداد در اوقات تعطیلات و اوقات دیگر به پدر در امر کشاورزی کمک می کرد. در پایگاه مقاومت بسیج ثبت نام هفتهای دو سه شب در پایگاه مشغول پاسداری و نگهبانی بود.
علاقه به امام داشت ومقلد امام و به رساله امام عمل میکرد و پیروی از دستورات امام سفارش میکرد.در نامههایی که از جبهه میفرستاد نوشته بود ای مادر میدانم برای من خیلی زحمت کشیدی ومن برای خدا و با رغبت در این راه قدم نهادم و برای هیچ نگران نباشید من میروم تا راه کربلای امام حسین (ع) را باز کنم و یا در این راه شهید شوم هرچه خدا خواست و شما خیلی خوشنود باشید که پسر شما در راه رضای حق رفته راه فساد و تباهی را در پیش نگرفته است.
چند مرتبه به جبههها اعزام گردید و در نامه آخر برای پدر خود نوشته بود چون امر امام بود مخصوصاً به جبهه رفتم ناراحت نباشید که اینجا در سنگرها بهتر میشود با خدا انس گرفت و رضای خدا را به دست آورد هرچه پیش آید خیر است و من باید تا جان دارم بجنگم و شما از خدا بخواهید تا مرا بیامرزد و شهادت نصیبم گرداند.
بالاخره به آرزوی خود رسید و در تاریخ۱۳۶۵/۱۰/۴مفقود الاثر گردید جنازه مطهرش پس از ۱۱ سال دوری از وطن در تاریخ ۱۳۷۶/۵/۱۵به اسفرجان حمل و پس از تشییع در امامزاده اسفرجان به خاک سپردند.