معلم مفقود والا مقام الله داد حمزوی فرزند مراد در ۱۳۳۳ در شیراز در یک خانواده مستضعف و متدین عشایری متولد شد خانواده او مانند سایر عشایر بصورت کوچ نشینی زندگی میکرد پدر خانواده با فقر شدید از راه چوپانی و زغال فروشی امور خانواده را اداره میکرد از طرفی ناآگاهی و فقر فرهنگی شدید که زائیده ظلم و ستم رژیم منفور پهلوی و حکومت خانخانی بـر عشایر حاکم بود و رژیم سعی میکرد با قرار دادن هر چه بیشتر عشایر در فشار اقتصادی و محرومیت از آگاهی مردم و نفوذ روح انقلابی مکتب اسلام و در نتیجه اعتراض آنها علیه رژیم بکاهد از این رو تعداد افراد با سواد انگشت شمار بودند در این موقعیت این شهید بزرگوار با تحصیل در مدارس عشایری از کوچکی با قرآن و اسلام مانوس بود و رساله توضیح المسائل امام را با علاقه و عشقی که به امام داشت مطالعه و به دیگران نیز می آموخت در حالیکه خانواده قادر به ادامه کوچ نشینی نبود در روستای ورق از توابع وردشت سمیرم ساکن شد و در این موقع عازم خدمت سربازی شد و مدت دو سال در شهر دزفول مشغول خدمت شد و در سال ٥٤ جهت انجام وظیفه مقدس آموزگاری وارد دانش‌سرای تربیت معلم شد و پس از آن ازدواج نمود که ثمره این ازدواج یک فرزند دختر و یک فرزند پسر میباشد و به شغل آموزگاری در روستای درج شد و با اوج گیری انقلاب در به تعطیل کشانیدن مدارس علیه رژیم فعالیتهای گسترده داشت و با تماس با روحانیون مبارز اطلاعیه ها و رهنمودهای امام را از آنها میگرفت و بین مردم توزیع می نمود پس از پیروزی انقلاب از بنیانگزاران و اعضای انجمن اسلامی فرهنگیان عشایری بود و با کمک و همکاری با کمیته امداد امام و قرض الحسنه خدمات شایان و قابل توجهی نمود تا اینکه در آذرماه ٦١ عازم جبهه ها شد و در آنجا از حالات عرفانی نمازهای با حال و دعاهای عجیب او تعریفهایی میکنند. بالاخره در تاریخ ٦۱/۱۱/۱۸ در عملیات والفجر با عده دیگری از همرزمانش مفقود گردید که تاکنون خانواده در انتظار بازگشت او میباشد.